Drodzy Pracownicy Szkoły
      “W życiu jest najlepiej, kiedy jest nam dobrze i źle.
Kiedy jest nam tylko dobrze – to niedobrze.“
Jan Twardowski
 Przeżyliśmy tu w tej Szkole wiele wspólnych chwil radości i smutku, ale też i chwil dziwnych i nieprzewidywalnych. Okazało się, że zaczęliśmy chodzić do “osiemnastki”, a jesteśmy absolwentami “szóstki”. Ukończenie sześcioklasowej szkoły zajęło nam aż osiem lat. Nikt się nie spodziewał, że powiedzenie: “szkoła to nasz drugi dom” zamieni się w powiedzenie “dom to twoja druga szkoła”.
 
Jeszcze nie tak dawno ganialiśmy się po korytarzu przyprawiając Was o zawał. Jeszcze nie tak dawno uczyliśmy się malować i wyklejać swoje pierwsze arcydzieła, stawiać pierwsze szlaczki oraz literki, które z biegiem czasu zamieniły się w literopodobne szlaczki.          
Minęło już trochę lat, odkąd po raz pierwszy wstąpiliśmy ochoczo w mury tej Szkoły, choć wydaje się, jakby to było wczoraj. 
 
Szanowna Pani Dyrektor, drodzy Nauczyciele! Dziś stajemy przed Wami mądrzejsi, starsi i dojrzalsi, lecz już nie jako Wasi uczniowie, ale jako absolwenci. 
Niestety nie będzie nam dane przytulić się do siebie. Nie będzie nam dane uścisnąć Wam ręki. Zamiast tego muszą wystarczyć jedynie słowa. Słowa wdzięczności.
 
Dziękujemy Wam za to, że nauczyliście nas, jak obliczać powierzchnię graniastosłupa i co to jest soczewka. Nigdy nie poddawaliście się, kiedy nie wiedzieliśmy, co to jest przydawka i kiedy rozpoczęła się II wojna światowa.
Dziękujemy, że nauczyliście nas, że nasze motto: “To co masz do zrobienia dziś, zrób jutro. Będziesz miał 2 dni wolnego”, nie do końca jest dobre. Życie to nie tylko tęcze i jednorożce, to też ciężka praca i zmęczenie.
Dziękujemy Wam za to, że mieliście cierpliwość, czasem licząc do tysiąca, że pouczaliście nas, kiedy robiliśmy błędy. 
Dziękujemy Wam za to, że wyciągaliście do nas rękę, kiedy się przewracaliśmy. I chociaż niektórzy tę rękę odtrącali, to i tak nie przestawaliście nam pomagać, nigdy się nie zniechęcaliście. 
Ale szkoła to nie tylko nauczyciele, jak film, to nie tylko aktorzy. To również panie sprzątające, kucharki i inni pracownicy naszej Szkoły. Wasza praca jest tak samo ważna, choć przez nas na co dzień często niedoceniana. 
Dziękujemy Wam za stanie na straży ładu i porządku, za to, że żaden kurz Wam niestraszny.
Dziękujemy Wam za dbanie  o nasze kubki smakowe i napełnianie naszych pustych brzuchów. 
Dziękujemy Wam za wypełnienie tabelek i ogarnianie papierologii.
Dziękujemy za oszczędzanie papieru, żeby starczyło go nam na sprawdziany.
 
Teraz nadszedł ten czas, abyśmy skorzystali z całej Waszej mądrości, ponieważ, jak powiedział Michel de Montaigne: “Choćbyśmy nawet mogli stać się uczonymi uczonością drugich, mądrzy możemy być jedynie własną mądrością.” 
Jedno jest pewne: nigdy nie zapomnimy czasu spędzonego z Wami w tej Szkole, nigdy nie zapomnimy lekcji, nigdy nie zapomnimy WAS.
Jeszcze raz z całego serca DZIĘKUJEMY.
Wasza klasa 8c

Kategoria: Wiadomości

Napisany przez: Admin